دوربین های بدن: آنچه شواهد به ما می گوید

In 1829, Sir Robert Peel — regarded by many as the father of modern policing — developed what came to be known as the Nine Principles of Law Enforcement, which were given to British law enforcement officers as general instructions. در سال 1829 ، سر رابرت پیل - که بسیاری از آنها به عنوان پدر پلیس مدرن به حساب می آمدند - آنچه را به عنوان نه اصل اجرای قانون شناخته می شدند ، توسعه دادند که به عنوان دستورالعمل عمومی به افسران اجرای قانون انگلیس داده شدند. Peel's second principle stated, “The ability of the police to perform their duties is dependent upon اصل دوم پیل اظهار داشت: "توانایی پلیس در انجام وظایف خود به این بستگی دارد تأیید عمومی وجود پلیس ، اقدامات ، رفتار و توانایی پلیس برای تأمین و حفظ امنیت احترام عمومی"[1]

Nearly 200 years later, Peel's principle still holds true: The ability of law enforcement to fight crime effectively continues to depend on the public's perception of the legitimacy of the actions of officers. نزدیک به 200 سال بعد ، اصل Peel هنوز صادق است: توانایی اجرای قانون در مبارزه با جرم و جنایت همچنان به ادراک عموم مردم از مشروعیت عملکرد افسران بستگی دارد. A number of recent civil disturbances across the United States subsequent to instances of lethal use of force by officers highlight the ongoing challenges in maintaining the public's perceptions of law enforcement legitimacy, particularly as it concerns the use of force. تعدادی از آشفتگی های مدنی اخیر در سراسر ایالات متحده و متعاقب آن مصادیق استفاده کشنده از زور توسط افسران ، چالش های مداوم در حفظ برداشت های مردم از مشروعیت اجرای قانون را برجسته می کند ، خصوصاً که مربوط به استفاده از زور است.

Body-worn cameras have been viewed as one way to address these challenges and improve law enforcement practice more generally. از دوربین های بدنه پوشیده شده به عنوان یکی از راه های رفع این چالش ها و بهبود عملكرد اجرای قانون استفاده می شود. The technology, which can be mounted on an officer's eyeglasses or chest area, offers real-time information when used by officers on patrol or other assignments that bring them into contact with members of the community. این فناوری که می تواند روی عینک یک افسر یا ناحیه قفسه سینه نصب شود ، در صورت استفاده توسط افسران در گشت یا سایر کارهایی که آنها را با اعضای جامعه در تماس می کند ، اطلاعات زمان واقعی را ارائه می دهد. Another benefit of body-worn cameras is their ability to provide law enforcement with a surveillance tool to promote officer safety and efficiency and prevent crime. یکی دیگر از مزایای دوربین های بدن سازی شده توانایی آنها در تهیه نیروی انتظامی با ابزار نظارتی برای ارتقاء ایمنی و کارآیی افسران و جلوگیری از جرم است.

This technology has diffused rapidly across the United States. این فناوری به سرعت در سراسر ایالات متحده پراکنده شده است. In 2013, approximately one-third of US municipal police departments had implemented the use of body-worn cameras. در سال 2013 ، تقریباً یک سوم ادارات پلیس شهرداری آمریكا استفاده از دوربین های بدنه فرسوده را اجرا كرده بودند.[2] Members of the general public also continue to embrace the technology. اعضای عموم مردم همچنان به پذیرش این فناوری ادامه می دهند. But what does the research tell us? اما تحقیقات به ما چه می گوید؟ Current studies suggest that body-worn cameras may offer benefits for law enforcement, but additional research is needed to more fully understand the value of the technology for the field. مطالعات فعلی نشان می دهد که دوربین های فرسوده بدن ممکن است مزایایی برای اجرای قانون داشته باشند ، اما برای درک کامل تر ارزش فناوری برای این زمینه ، تحقیقات بیشتری لازم است.

مزایای بالقوه

طرفداران دوربین های بدن پوشیده به چندین مزیت بالقوه اشاره دارند.

شفافیت بهتر. First, body-worn cameras may result in better transparency and accountability and thus may improve law enforcement legitimacy. در مرحله اول ، دوربین های بدن پوشیده ممکن است منجر به شفافیت و پاسخگویی بهتر شوند و بنابراین می توانند مشروعیت اجرای قانون را بهبود بخشند. In many communities, there is a lack of trust and confidence in law enforcement. در بسیاری از جوامع ، عدم اعتماد و اطمینان به اجرای قانون وجود دارد. This lack of confidence is exacerbated by questions about encounters between officers and community members that often involve the use of deadly or less-lethal force. این عدم اعتماد به نفس توسط سؤالات مربوط به برخوردهای مأمورین و اعضای جامعه که اغلب شامل استفاده از نیروی کشنده یا کمتر کشنده است ، تشدید می شود. Video footage captured during these officer-community interactions might provide better documentation to help confirm the nature of events and support accounts articulated by officers and community residents. فیلم های ضبط شده در طول این تعاملات افسر و جامعه ممکن است مستندات بهتری برای تأیید ماهیت رویدادها و حساب های پشتیبانی مندرج توسط افسران و ساکنان جامعه فراهم کند.[3]

افزایش تمدن. Body-worn cameras may also result in higher rates of citizen compliance to officer commands during encounters and fewer complaints lodged against law enforcement. همچنین دوربین های بدنه ممکن است منجر به ضربات بالاتر شهروندان نسبت به دستورات افسران در هنگام برخوردها و شکایت های کمتری نسبت به اجرای قانون شوند. Citizens often change their behavior toward officers when they are informed that the encounter is being recorded. شهروندان معمولاً وقتی که مطلع می شوند درگیری در حال ضبط هستند ، رفتار خود را نسبت به افسران تغییر می دهند. This “civilizing effect” may prevent certain situations from escalating to levels requiring the use of force and also improve interactions between officers and citizens. این "اثر متمدنانه" ممکن است از برخی موقعیتها در بعضی موارد به سطح هایی که نیاز به استفاده از زور دارند ، جلوگیری کند و همچنین تعامل بین افسران و شهروندان را بهبود بخشد.[4]

وضوح سریعتر Body-worn cameras may lead to a faster resolution of citizen complaints and lawsuits that allege excessive use of force and other forms of officer misconduct. دوربین های بدن ساز ممکن است منجر به حل سریعتر شکایات شهروندان و دعاوی مربوط به شهروندان شود که ادعا می شود استفاده بیش از حد از زور و اشکال دیگر رفتارهای افسران است. Investigations of cases that involve inconsistent accounts of the encounter from officers and citizens are often found to be “not sustained” and are subsequently closed when there is no video footage nor independent or corroborating witnesses. تحقیقات درباره پرونده هایی که شامل حساب های متناقض از برخورد مأموران و شهروندان می شوند ، غالباً "پایدار نیستند" و متعاقباً بسته می شوند که هیچ فیلم ویدئویی وجود نداشته باشد ، یا شهودی مستقل یا تأیید کننده نداشته باشد. This, in turn, can decrease the public's trust and confidence in law enforcement and increase perceptions that claims of abuse brought against officers will not be properly addressed. این به نوبه خود می تواند اعتماد به نفس عمومی را نسبت به اجرای قانون کاهش دهد و تصورات را افزایش دهد که ادعاهای سوء استفاده علیه افسران به درستی مورد رسیدگی قرار نمی گیرد. Video captured by body-worn cameras may help corroborate the facts of the encounter and result in a quicker resolution. فیلمبرداری شده توسط دوربین های بدن ساز ممکن است به تأیید حقایق برخورد کمک کند و منجر به وضوح سریع تر شود.

شواهد اثبات کننده. Footage captured may also be used as evidence in arrests or prosecutions. فیلم ضبط شده همچنین ممکن است به عنوان مدرک در بازداشت ها یا پیگرد قانونی استفاده شود. Proponents have suggested that video captured by body-worn cameras may help document the occurrence and nature of various types of crime, reduce the overall amount of time required for officers to complete paperwork for case files, corroborate evidence presented by prosecutors, and lead to higher numbers of guilty pleas in court proceedings. طرفداران پیشنهاد کرده اند که فیلمبرداری شده توسط دوربین های بدن ساز ممکن است به ثبت وقوع و ماهیت انواع جرم کمک کند ، باعث کاهش کل زمان لازم برای مأمورین برای تکمیل مدارک پرونده های پرونده ، تأیید مدارک ارائه شده توسط دادستان ها و منجر به بالاتر رفتن تعداد تقاضای گناه در دادرسی.

فرصت های آموزشی. The use of body-worn cameras also offers potential opportunities to advance policing through training. استفاده از دوربین های فرسوده بدن نیز فرصت های بالقوه ای را برای پیشبرد پلیس از طریق آموزش فراهم می کند. Law enforcement trainers and executives can assess officer activities and behavior captured by body-worn cameras — either through self-initiated investigations or those that result from calls for service — to advance professionalism among officers and new recruits. مربیان و مجریان اجرای قانون می توانند فعالیتهای مربوط به افسران و رفتارهای گرفته شده توسط دوربین های فرسوده بدن را - چه از طریق تحقیقات خودآزمایی و چه از نتایج ناشی از درخواست خدمات - ارزیابی کنند تا حرفه ای شدن در بین افسران و استخدام کنندگان جدید افزایش یابد. Finally, video footage can provide law enforcement executives with opportunities to implement new strategies and assess the extent to which officers carry out their duties in a manner that is consistent with the assigned initiatives. سرانجام ، فیلمبرداری می تواند برای اجرای استراتژی های جدید فرصت هایی را برای مدیران نیروی انتظامی فراهم کند و ارزیابی کند که مأمورین چگونه وظایف خود را به روشی متناسب با ابتکارات تعیین شده انجام می دهند.

یافته های تحقیق حاضر

The increasing use of body-worn cameras by law enforcement agencies has significantly outpaced the body of research examining the relationship between the technology and law enforcement outcomes. استفاده روزافزون از دوربین های بدنه پوشیده شده توسط سازمان های اجرای قانون ، به مراتب از پیشی تحقیق در رابطه با رابطه بین فناوری و نتایج اجرای قانون پیشی گرفته است. As detailed below, although early evaluations of this technology had limitations, some notable recent research has helped advance our knowledge of the impact of body-worn cameras. همانطور که در زیر شرح داده شده است ، اگرچه ارزیابی های اولیه از این فناوری محدودیت هایی داشت ، اما برخی تحقیقات اخیر قابل توجه به پیشرفت دانش ما در مورد تأثیر دوربین های بدن شده کمک کرده است.

محقق مایکل وایت در مطالعه‌ای در سال 2014 که توسط مرکز دادرسی مرکز برنامه های عدالت تأمین شده است ، خاطرنشان کرد که ارزیابی های قبلی از دوربین های فرسوده بدن ، نتایج مثبتی برای آژانس های اجرای قانون پیدا کرده است.[5] The earliest studies conducted in the United Kingdom indicated that body-worn cameras resulted in positive interactions between officers and citizens and made people feel safer. اولین مطالعات انجام شده در انگلستان نشان داد که دوربین های بدن سازی منجر به تعامل مثبت بین افسران و شهروندان شده و باعث می شوند مردم احساس امنیت بیشتری داشته باشند. Reductions in citizen complaints were noted, as were similar reductions in crime. کاهش شکایات شهروندان ، همانند کاهش مشابه در جرم ، نیز ذکر شد. The studies found that the use of body-worn cameras led to increases in arrests, prosecutions, and guilty pleas. این بررسی ها نشان داد که استفاده از دوربین های بدنه فرسوده منجر به افزایش بازداشت ها ، پیگرد قانونی و اظهارات گناه شده است.[6] از نقطه نظر کارآیی ، استفاده از این فناوری طبق گفته ها ، مأمورین را قادر می سازد که پرونده های جنایی را سریعتر حل کنند و زمان کمتری را برای تهیه کاغذ بگذرانند ، و این باعث شد که کمتر کسی تصمیم بگیرد که محاکمه شود.

Studies that followed in the United States also provided support for body-worn cameras; مطالعاتی که در ایالات متحده انجام شد ، همچنین پشتیبانی از دوربین های فرسوده بدن. however, a number of them were plagued with dubious approaches that called the findings into question. با این حال ، تعدادی از آنها با رویکردهای مشکوک که یافته ها را زیر سوال می برد گرفتار شدند. According to White, the few studies that were conducted between 2007 and 2013 had methodological limitations or were conducted in a manner that raised concerns about research independence. به گفته وایت ، معدود مطالعاتی که بین سالهای 2007 تا 2013 انجام شده دارای محدودیت های روش شناختی بوده یا به شکلی انجام شده است که نگرانی های مربوط به استقلال تحقیقات را برانگیخته است. For example, several studies included small sample sizes or lacked proper control groups to compare officers wearing body-worn cameras with officers not wearing them. به عنوان مثال ، چندین مطالعه شامل اندازه نمونه های کوچک و یا فاقد گروه های کنترل مناسب برای مقایسه افسران با دوربین های بدن پوشیده شده با مأمورانی بود که آنها را نمی پوشند. Some studies were conducted by the participating law enforcement agency and lacked an independent evaluator. برخی مطالعات توسط سازمان اجرای قانون شرکت کننده انجام شده و فاقد یک ارزیاب مستقل است. Finally, a number of the studies focused narrowly on officer or citizen perceptions of body-worn cameras instead of other critical outcomes, such as citizen compliance and officer or citizen behavior in instances involving use of force. سرانجام ، تعدادی از مطالعات بجای پیامدهای مهم دیگر ، مانند انطباق شهروندان و افسر یا رفتار شهروندی ، در مواردی که شامل استفاده از زور است ، تمرکز زیادی روی درک افسران یا شهروندان از دوربینهای بدن دیده شده دارند.

Over time, scientific rigor improved, and studies conducted in US law enforcement agencies produced findings that indicated promising support for body-worn cameras. با گذشت زمان ، سخت گیری علمی بهبود یافت و مطالعات انجام شده در آژانس های اجرای قانون ایالات متحده یافته هایی را ارائه داد که حاکی از پشتیبانی امیدوار کننده از دوربین های بدن می باشد. For example, in 2014, researchers at Arizona State University (funded through the Bureau of Justice Assistance's Smart Policing Initiative) found that officers with body-worn cameras were more productive in terms of making arrests, had fewer complaints lodged against them relative to officers without body-worn cameras, and had higher numbers of citizen complaints resolved in their favor. به عنوان مثال ، در سال 2014 ، محققان دانشگاه ایالتی آریزونا (که از طریق ابتکار عمل پلیس آگاهی عدالت اداری برای کمک به دادگستری تأمین می شوند) دریافتند که مأمورین دارای دوربین های بدنه پوشیده از لحاظ دستگیری بیشتر تولید شده اند ، نسبت به آنها نسبت به افسران بدون شکایت کمتر از آنها شکایت کرده اند. دوربین های بدن پوشیده ، و تعداد بیشتری از شکایات شهروندان به نفع آنها برطرف شد.[7] در مطالعه دیگری که با اداره پلیس ریالتو (کالیفرنیا) انجام شده است ، کاهش مشابه در شکایات شهروندان علیه افسران پوشیده از دوربین های بدن و همچنین کاهش در موارد استفاده از زور توسط پلیس کاهش یافته است.[8] In addition, Justin Ready and Jacob Young from Arizona State University found that officers with body-worn cameras were more cautious in their actions and sensitive to possible scrutiny of video footage by their superiors. علاوه بر این ، جاستین Ready و Jacob Young از دانشگاه ایالتی آریزونا دریافتند که مأمورین با دوربین های بدنه پوشیده در اقدامات خود محتاط تر عمل می کنند و نسبت به بررسی های احتمالی فیلم های ویدئویی توسط مافوق خود حساس هستند. Also, contrary to initial concerns, officers who wore cameras were found to have higher numbers of self-initiated contacts with community residents than officers who did not wear cameras. همچنین بر خلاف دغدغه های اولیه ، مأمورینی که دوربین می پوشیدند تعداد بیشتری از تماس های خودآغاز با ساکنان جامعه نسبت به مأمورانی که دوربین نمی پوشند ، بیشتر بودند.[9]

Recent randomized controlled trials, which are considered the scientific gold standard for evaluating programs, have also been conducted on body-worn cameras. آزمایش های کنترل شده تصادفی اخیر که استاندارد علمی طلا برای ارزیابی برنامه ها محسوب می شوند ، در دوربین های بدنه فرسوده نیز انجام شده است. Of the various scientific methods available, these trials have the greatest likelihood of producing sound evidence because random assignment is able to isolate a specific treatment of interest from all of the other factors that influence any given outcome. از بین روشهای مختلف علمی موجود ، این آزمایشات بیشترین احتمال تولید شواهد صوتی را دارند زیرا انتساب تصادفی قادر است یک درمان خاص از علاقه را از سایر عوامل مؤثر بر هر نتیجه معین جدا کند. In a 2016 global, multisite randomized controlled trial, Barak Ariel and colleagues found that use-of-force incidents may be related to the discretion given to officers regarding when body-worn cameras are activated during officer-citizen encounters. در یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی چند منظوره جهانی در سال 2016 ، باراک آریل و همکارانش دریافتند که حوادث استفاده از نیرو ممکن است مربوط به اختیار به افسران در مورد فعال شدن دوربین های بدن سازی شده در هنگام برخورد افسر-شهروند باشد. The researchers found decreases in use-of-force incidents when officers activated their cameras upon arrival at the scene. محققان در هنگام استفاده از مأمورین هنگام ورود به صحنه ، در حوادث استفاده از نیرو كاهش پیدا كردند. Alternatively, use-of-force incidents by officers with body-worn cameras increased when the officers had the discretion to determine when to activate their cameras during citizen interactions. از طرف دیگر ، حوادث استفاده از نیرو توسط افسران با دوربین های بدن فرسوده افزایش یافته است که افسران اختیار خود را برای تعیین زمان فعال کردن دوربین های خود در حین تعامل شهروندان افزایش دادند.[10]

In 2017, with NIJ support, researchers from CNA conducted a randomized controlled trial on 400 police officers in the Las Vegas Metropolitan Police Department. در سال 2017 ، با پشتیبانی NIJ ، محققان CNA یک کارآزمایی کنترل شده تصادفی را بر روی 400 افسر پلیس در اداره پلیس کلانشهر لاس وگاس انجام دادند. The research team found that officers with body-worn cameras generated fewer use-of-force reports and complaints from citizens compared to officers without body-worn cameras. این تیم تحقیقاتی دریافتند که مأمورین با دوربین های بدنه فرسوده در مقایسه با افسران بدون دوربین های فرسوده بدن ، گزارش ها و شکایات شهروندان کمتری تولید می کنند. Additionally, officers with body-worn cameras issued higher numbers of arrests and citations compared to officers without body-worn cameras. علاوه بر این ، مأمورین با دوربین های بدنه فرسوده نسبت به افسران فاقد دوربین های فرسوده بدن تعداد بیشتری بازداشت و استناد را صادر کردند.[11]

تحقیقات بیشتری مورد نیاز است

An increasing number of studies have emerged to help fill knowledge gaps in the current body of research on body-worn cameras. تعداد فزاینده ای از مطالعات برای کمک به پر کردن شکاف دانش در بدنه فعلی تحقیقات در مورد دوربین های فرسوده بدن ارائه شده است. Researchers at George Mason University noted that 14 studies have been completed and at least 30 others are currently examining the impact of body-worn cameras on various outcomes. محققان دانشگاه جورج میسون خاطرنشان كردند كه 14 مطالعه تكمیل شده و حداقل 30 نفر دیگر هم اكنون در حال بررسی تأثیر دوربینهای بدن شده بر نتایج مختلف هستند.[12] The most common outcomes examined include the impact of body-worn cameras on the quality of officer-citizen interactions measured by the nature of the communication, displays of procedural justice and professionalism, and misconduct or corruption; متداول ترین نتایج مورد بررسی شامل تأثیر دوربینهای بدنه بر کیفیت تعامل افسر و شهروند است که با توجه به ماهیت ارتباطات ، نمایش عدالت رویه ای و حرفه ای بودن و سوء رفتار یا فساد اندازه گیری می شود. use of force by officers; استفاده از زور توسط افسران؛ attitudes about body-worn cameras; نگرش در مورد دوربینهای بدن پوشیده؛ citizen satisfaction with law enforcement encounters; رضایت شهروندان از برخوردهای اجرای قانون؛ perceptions of law enforcement and legitimacy; برداشت از اجرای قانون و مشروعیت؛ suspect compliance with officer commands; مظنون به رعایت دستورات افسران. and criminal investigations and law enforcement-initiated activity. تحقیقات جنایی و فعالیت های آغاز شده توسط قانون[13]

However, knowledge gaps still exist. با این حال ، شکاف دانش هنوز وجود دارد. The George Mason University researchers highlighted the need to examine organizational concerns regarding body-worn cameras. محققان دانشگاه جورج میسون بر لزوم بررسی نگرانی های سازمانی در رابطه با دوربین های بدن دار تأکید کردند. For example, little attention has been focused on improvements in training and organizational policies. به عنوان مثال ، توجه کمی به پیشرفت در آموزش و سیاست های سازمانی شده است. Additional information is also needed on how body-worn cameras can help facilitate investigations of officer-involved shootings or other critical incidents, and on the value of video footage captured by body-worn cameras in court proceedings. اطلاعات اضافی همچنین در مورد چگونگی استفاده از دوربین های بدن ممکن است به تسهیل تحقیقات در مورد شلیک های مربوط به افسران یا سایر حوادث مهم و همچنین در مورد میزان فیلمبرداری های ضبط شده توسط دوربین های بدنساز در مراحل دادگاه ، کمک کند.

Current research varies by level of rigor and methods used, but the results continue to help law enforcement executives decide whether to adopt this technology in their agencies. تحقیقات کنونی بر اساس میزان سختی و روشهای استفاده شده متفاوت است ، اما نتایج همچنان به مدیران اجرایی قانون کمک می کند تا تصمیم بگیرند این فناوری را در آژانسهای خود اتخاذ کنند یا نه. Overall, the research on body-worn cameras suggests that the technology may offer potential benefits for law enforcement. به طور کلی ، تحقیقات در مورد دوربین های بدن سازی نشان می دهد که این فناوری ممکن است مزایای بالقوه ای را برای اجرای قانون ارائه دهد. However, the true extent of its value will depend on the continuation of research studies to keep pace with the growing adoption and implementation of body-worn cameras by law enforcement agencies in the United States. با این وجود ، میزان واقعی ارزش آن به ادامه مطالعات تحقیقاتی بستگی دارد تا از رشد روزافزون و اجرای دوربینهای بدن شده توسط سازمانهای اجرای قانون در ایالات متحده همگام شوند.